منظور از هنرهای تجسمی که در انگلیسی با عنوان visual arts شناخته می‌شود، هنرهایی است که به طور مشخص از طریق حس بینایی قابل درک هستند و از این رو از هنرهای تجسمی با عنوان «هنرهای دیداری» و «هنرهای بصری» هم یاد می‌شود. 

طراحی، نقاشی، مجسمه‌سازی، عکاسی هنری و گرافیک تنها چند نمونه از شاخه‌های متعدد هنرهای تجسمی است و به عنوان نمونه هنرهای دیگری چون تصویرسازی و چاپ دستی هم امروزه در ردیف هنرهای تجسمی قرار می‌گیرند. همچنین در طبقه‌های امروزی هنرها، هنرهای کاربردی مانند طراحی صنعتی، طراحی گرافیک ، طراحی مد ، طراحی داخلی و هنر تزئینی هم در ردۀ هنرهای تجسمی گنجانده شده است.

همانطور که اشاره شد؛ هنرهای تجسمی شامل مدیوم‌هایی مانند نقاشی ، مجسمه‌سازی و  عکاسی است و بسیاری از این آثار هنری برای تحریک ما از طریق یک تجربه تجسمی ایجاد می‌شوند. به طوری که وقتی به آن‌ها نگاه می‌کنیم ، اغلب آن‌ها به نوعی احساس ما را تحریک می‌کنند. بر این اساس؛ امروزه هنرهای تزئینی هم که نیاز به استعداد برای خلق شدن دارند، از جمله سرامیک ، طراحی مبلمان، طراحی صنعتی،  منسوجات ، طراحی داخلی ، طراحی جواهرات و زیورآلات، همچنین طراحی مد هم در زمرۀ هنرهای دیداری یا هنرهای تجسمی قرار می‌گیرند.

بنابراین با وجود اینکه مفهوم هنرهای تجسمی، هنرهای زیبا، همچنین هنرهای دستی و تزئینی و کاربردی را دربرمی گیرد، اما همیشه این طور نبوده است. قبل از نهضت هنر و صنایع دستی در انگلستان و نقاط دیگر جهان در اواخر قرن بیستم ، اصطلاح «هنرمند» برای قرن‌ها فقط برای شخصی که در هنرهای زیبا مانند نقاشی و مجسمه‌سازی فعالیت داشت محدود بود. اما در اواخر قرن بیستم و با مطرح شدن جنبش هنر و صنایع دستی، مهارت‌ها و فنون هنرهای بومی و سنتی نیز به مرور در ردیف هنرهای تجسمی قرار گرفتند.  

سابقه و قدمت هنرهای تجسمی به هزاران سال پیش می‌رسد. نخستین نمونه‌های شناخته شده نقاشی که بر دیوارۀ غارهایی در جنوب فرانسه کشف شدند قدمتی نزدیک به 30 هزار سال دارند، اما پژوهشگران و تاریخ‌نگاران هنر معتقدند سابقه هنرآفرینی انسان بسیار بیش از این‌ها است.